Güven Gürbüz Yazdı : DENEMELİ ANLAMALI

Güven Gürbüz Yazdı :

DENEMELİ ANLAMALI

Orta yere serilir konunun özü. Neresinden bakarsa orayı görür gözü. Bir olmalı özü, sözü.
Tartışılır bu günün yarını. Bu gün tayin eder yarının sonunu. İyi tutmak lazım ipin ucunu.
Bu günden yarına uzanır. Her sorunun ardı merakı yaratır. Bulamayana herşeyi aratır.
Kimi sorar alır cevabı. Kendine göredir herkesin kalıbı. Kalıba göre değişmez yanıtı.
Doğasında varsa doğurur. Yaşar, görür, buldurur. İnsanoğludur. Sorsanız ne yapsa yeridir.

Aklına uyan akıllı der bitirir. Kafalar bir araya gelir pişirir. Tüten buharı fikridir.
Duyulur. Tüttükçe yayılır. Her hikayeye bir sebep yazılır. Kitaba girer sofraya konulur.
Kimine çatal batmaz sert gelir. Kimini kaşık tutmaz akıtır. Bileni bilmeyene aratır.
Anlamak için cepheler değişir. Sonuca bakılır, atan, tutan, birleşir. İşte o zaman uzlaşır.
Hoca Nasrettin ne öğretir? Denemeyi anlamaya yeğletir. Yaşayan görür der, belletir.

Çaylak Olmanız Gerekir

Birkaç kafadar, Hoca’ya takılmak maksadıyla; “Hocam, sen mürekkep yalamışsın, bilirsin.
Bizim arkadaşlardan birkaçı kendi aralarında tartışmışlar ve tartışmayı bitirememişler.” derler.
Hoca da merakla; “Tartıştıkları konu nedir?” deyince, içlerinden birisi;
“Hocam, çaylak kuşu için altı ay erkek, altı ay dişi olur diyorlar, acaba doğru mu?
Bu konuyu tartışıyorlar.” Nasreddin Hoca bu, böyle şeylerin altında kalacak değil ya!
Kafadarlara cevabını veriverir: “Bakın çocuklar! Bunun doğru olup olmadığını anlayabilmek için
sizin bir yıl çaylak olmayı denemeniz gerekir!. .”

Herşeyin hikmeti kendinde gizlidir. Ne yazılı, ne sözlüdür. Marifeti hayatı öğretmesidir.
Her kapı açılır sanma herkese. Bazısını açmaya yetmez kese. Kimine gelir her gün vesvese.
Bilgiyi arar bilgisiz. Oysaki kendisi ilgisiz. Bekler yerinde sessiz, sessiz. Kalır nefessiz.
Koşan bulur ardına bakmaz. Her el sallayan duraksamaz. Yağmur yağsa şemsiyesiz çıkmaz.
Her koşulda bir anımız. Bizi asıl kovalayan zamanımız. Boş düşünmemeli yerli, yersiz.

Uzatmamalı sözün özünü. Kış günü sıcak tutmalı ocağın közünü. Yaza çıkanın yayladan duyarsın sazını.
Günümüz gün olur eklenir. Hafta olur birbirine katlanır. Ay gelir, ay geçer. Sene demeden gün biter.
Çok kısa deriz yaş kemale erince. Sorulara verilen yanıt derince. Anlaşılır her şey yolun sonu gelince.
Biz yaşarız görürüz halimizi. Dosta göndeririz yalnız selamımızı. Kaybetmeyelim gençlikte ışığımızı.
Kimi yanımızda olur, kimi arkamızda. Taşıdığımız rozet alnımızın ortasında. Kimliğimiz yüzümüzde.

Güven Gürbüz

01 Temmuz 2024

Şebinkarahisar / Ankara