Güven Gürbüz Yazdı : Duyduğuna değil gördüğüne

Güven Gürbüz Yazdı :

DUYDUĞUNA DEĞİL GÖRDÜĞÜNE

Uçar konar pınarların başına. Akmazsa suyu gitmez hoşuna. Gel gidelim der durmayalım boşu boşuna.
Toz konana. Toprak düşene. Açtırır kanadını açan uçana. İş başa düşene. Yüce dağlar baksın seyrine.
Bakmayın farklıdır edasına. İnsanoğlu doymazmış hayatın sefasına. Tuz, biber, katar nazına, cazına.
Kulağa hoş gelen telli sazına. Sazına can veren sözüne. Kendi kendine. Giden gelene. Marifet eline.
Döner gider dönen dönene. Her kimi düşünürse de, gelmezse işine. Sormaz birine. Düşer gider peşine.

Gülenler gülenlere. Bakarlar mı hiç ağlanacak hallere? Düşer düşecek dillere. Çıkar gider gurbet ellere.
Bilirler bilmezlere. Bilmezler ne bildirirler bilmeyenlere? Bu gün söyleyenler. Yarın 'ne dedim' derler.
İnsanoğludur ne çare? Bu günkü ova, yarın dere. Suyu kurursa çare her nere? Çadır kurar bilmez her yere.
Evliya derler kimlere. Çare olsun diye beklerler dertlere. Arama hiç boş yere. Söz geçmiyor kerametlere.
Olmayana olur derler aklını yoklamayanlar. Hoca Nasrettine sorarlar. Hoşuna gitmese de cevabını alırlar.

Ayaklarını Dörde Çıkarabilirim

Nasreddin Hoca’dan hoşlanmayan komşularından birisi günün birinde onu yolu üzerinde
durdurur ve bilmiş bilmiş konuşmaya başlar:
“Hoca Efendi, senin için ‘Evliya oldu, erdi’ diyorlar. Doğrusu inanmadım, eğer
kerametin varsa benim dört ayaklı eşeğimi iki ayaklı yap da inanayım.” der.
Adamın sözlerine sinirlenen Nasreddin Hoca;
“Be adam, ben eşeğin ayaklarını dörtten ikiye indirebilir miyim, bilmem.
Fakat sen biraz daha konuşursan senin ayaklarını dörde çıkarabilirim.” deyiverir.

Biz yaşarız hayatı der, kime ne? Güller saçarız yoluna. Sevdim seni diyene. Sorarlar mı sonra boynunu bükene?
Çıkan bilir gurbet ellerine. Ok gibi işler yüreğine. Rüzgar ne yana? Ha o'yana. Ha bu yana. Yüzün bakar sana.
Kimler kulak verecek çalan sazlarına? Dört bir yanadır savrulan savrulana. El sallar eller, gurbet kuşlarına.
Niceleri düştü devri alemine. Kim kimi neresinden beğene? Çıkan çıkana yoluna. Bakmadan daha, sağına, soluna.
Kimi uğrar dumuruna. İnat olurmu olmazın oluruna? Gelirmi bilmezin umuruna. Her kim ki bildiği en iyi yoluna.

Ah aman, aman. Samanlıktadır kuru saman. Bilmem hangi bahardan. Yeşil iken sararan otlardan. Tarladan. Bağdan.
Zemheri de kardır yolları tutan. Göz gözü görmeyen. Kar ile boran. Yol yokuştan. Dayan dersin. Dizlerim dayan.
Bir dostum dersin şuradan. Bir dostum buradan. Benmiyim tek yol bilmeyen? Uzattım ellerimi yokmudur hiç tutan?
Her yol kenarından. Soran soranadır soran. Kimi beğenen. Kimi beğenmeyen. İrkilirken. Korkarsın sivri dilinden.
Sorma hiç köşeler hep keskin. Sivri kenarı batmasın. Söyleme küsmesin. Kim ne söylerse söylesin. Geçip gidesin.

23 Kasım 2024
Güven Gürbüz
Şebinkarahisar / Ankara