Güven Gürbüz Yazdı : Açar solar dostluklar

Güven Gürbüz Yazdı :

Açar solar dostluklar

Çiçek gibidirler. Açar,solar, dostluklar. Mevsimlere göz kırparlar. Bilir yalancı baharlar.
Adını her nereden alırsa alsınlar. Başına taç taksınlar. Yürekten olanları zor bulunurlar.
Gecelerine yıldızlar şahittirler. Gündüzlerineyse güneşler. Büyür, küçülür. Küçülür, büyür.
Sebebini aramaz bulamaz kimseler. Sadece içerisinde büyütürler. Balon gibi şişer. Patlarlar.
Ayrılıklar o'zaman koşmaya başlarlar. Şahit olan geçen yıllar. Maziye bakınca hatırlatırlar.

İnsan ömründe dostluklar. Çağ değiştikçe hep değiştiler. Çıkarı, menfaati, ön plana geçirdiler.
En çok görüşenler kimler? İşi düşenler. Sahte gülücükler. Yapmacık çiçek gibiler. Hiç solmazlar.
Tarihten kalan dostluklar da elbet varlar. Acı, tatlı, gününde birlik olanlar. Onlar unutulmayanlar.
Yokluğu görmeyenler. Varlığı kimdir az bulanlar? Paylaşımcılığı unutanlar. Yönünü yana kıranlar.
Hoca Nasrettine sorarlar. Çoktur devr-i senelerinde ibreti alemler. Örnek olarak yer alırlar.

Başını Pencerede Unutmasın

Hemşerileri bazen candan, bazen de sahte olarak Hoca’ya saygı gösterirler.
Günün birinde sahte saygı gösterenlerden biri Hoca’yı evine davet eder.
Hoca da konumu gereği davete gider. Gider gitmesine de eve yaklaşınca
ev sahibinin başını pencereden içeriye doğru çektiğini görür.
Hiçbir şey olmamış gibi evin kapısına çalan Hoca;
“Komşu, komşu ben geldim.” deyince, kapının arkasından değiştirilmiş bir ses duyulur:
“Ah Hocam, ah! Evin sahibi buradaydı, az önce gitti, bensizin geldiğinizi söylerim,
mutlaka çok üzülecektir.” Hoca bu söz karşısında iyice sinirlenir ve;
“Ev sahibine söyleyin, bir daha bir yere giderken başını pencerede unutmasın.” der.

Her gülüşün ardında ince bir seziş. Her gidişin ardında bir dönüş. İyi niyete bakar her iş.
Suyun coşmasındadır her akış. Göl olup hep bir araya toplanış. Birde bakmışsınız birleşmiş.
İyi niyettedir her arayış. Hayır olsun diye dualar ediş. Yalvarış. Yakarış. Birer davranış.
Hakettiğini bulmak ister her bakış. Tuttuğu gibi havalara kaldırış. Mutluluğa içten serzeniş.
Beklentilerin en güzeliymiş. Saf ve temiz düşünceymiş. Kim nerede bulmuş? Hepsi mazide kalmış.

Ümitlerimizi çaldılar. Elele verdiler. Süpürdüler. Dost görünüp düşman oldular. Kuyu kazıcılar.
Bilmedi, duymadı, sanki o'eski dostlar. Yerlere serildi kimler için postlar? Kıymet mi bildiler?
Dünyaya gelen göçer. Göçmeden dünyada iken yapacağını yapar. İki yüzlülük kimden kaçar? Naçar.
Dünyaya gelmesin artık yeter. Olmasınlar her biri birinden beter. Ne derler? Kul görmezse hak görür.
Unutur gider her bir derbeder. Bulduğu yeri hep mahveder. Dostluğa ne derler? Üstüne su içerler.

08 Kasım 2024 Güven Gürbüz
Şebinkarahisar / Ankara