ÜÇ : " 88 YILDIR BİR YOL HİKÂYESİ: ŞEBİNKARAHİSAR "

Araştırmacı Yazar ÜNSAL ÇALIK'ın Kaleminden;

"88 YILDIR BİR YOL HİKÂYESİ: ŞEBİNKARAHİSAR"

"TARİHE IŞIK TUTANLAR"

Not: (Bu günlerde ülkemizdeki siyasi ortam ülke genelindeki ilçelerin birçoğu bizim gibi vilayetlik isteyen ilçelerdir. Mesele oy olunca şartlar her an değişebilir ve bu ilçelerin oyu bazı siyasi partilerce çok önemlidir. Bunun için Şebinkarahisar Kamu kurum ve sivil toplum örgütlerimizin bu konuya dikkatini çekmek isterim.)

Değerli okurlarım daha evvel Şebinkarahisar Vilayetlik yol haritasının içeriği ile ilgili sizlerle birçok yazı paylaşmıştım yaptığım araştırmalarda iç ve dış basının bu konudaki o gün için yazılan çizilenlerin neler olduğu kafama takıldı ve bu konu üzerine eğildim. 1 Haziran1933 yılında ilimizin bir sahaf dükkânı birde taşbaskı matbaası var. O yıllarda gazete varmıdır bilinmezler arasında yerini muhafaza etmektedir. Ancak 1952 yılına gelindiğinde Tarık Özsoy tarafından çıkarılan Şebinkarahisar Posta gazetesi bu gazetemiz Yeşil Giresun matbaasında basılıyor. Diğer taraftan 6 Mayıs 1955 yılında Demokrat Şebinkarahisar Gazetesi hayata geçer. Bu gazetenin sahibi Dündar Gürol ve Kardeşi Abdülkadir Gürol kardeşlerdir.1955 yılına gelinceye kadar vilayetlikle 21 yıllık bu süre içinde meclis tutanakları dışında pek önemli bir çalışma yapılmışmıdır buda bilinmezler arasında yerini korumaktadır.1955 yılından günümüze yapılanlar aşağı yukarı bilinenler arasındadır. Bu konu ile ilgili çalışmaların içerik bakımından göz doldurucu olmadığı kanaatindeyim. şöyleki 1933 yılınan önceki Şebinkarahisar’ın yaşadığı Yangınlar, Ermeni olayları, deprem gibi tabii afetlerle boğuşmuş olması, İpek yolu ağının güzergâh değiştirmesi, el sanatlarının teknoloji karşısında erimesi, Hayvancılığa bağlı teknolojinin geliştirilmemesi, örnek verecek olursak ayakkabıcılığın kooperatiflerle gelişmesinin önünün açılamaması ve buna bağlı teknolojinin alt yapısının kurulamaması, deri sanayin aynı hastalığa maruz bırakılması, daha birçok sebep eklenebilir. Ama gözden kaçırdığımız bir şey varki Şebinkarahisar geçirdiği olumsuz olaylar la mücadele ederken devlet elinin bu bölgede ne ölçüde olduğunu pek bilemiyoruz. Şebinkarahisar’ın bu olumsuz fotoğrafı karşısında verdiği göç bu güne kadar büyüme yerine küçüldüğünü hep görmemezlikten gelindiğini göz ardı edemeyiz. Bu olayların birde coğrafi sebeplerini incelersek çevreyle olan yol probleminin çözülemediği, bağlandığı vilayetle yol ağının olmaması, vilayetin bu bölgeyi arka bahçe gibi algılaması, yatırımlarda yetersiz kalmasının en büyük eksikliği her dönem temsilci seçememesinin önünde yaşadığı nüfus enflasyonu, Sayılan engeller arasında yerini korumaktadır. Daha birçok sebep yazılıp çizilebilir ancak çözüm noktasında atacağımız adımlar bence çok önemlidir.

1-Nüfus artırılmasının en önemli kaynağı okullaşma Yüksekokula Fakülte kazandırmanın adımlarının derhal atılması. Hatta Üniversite için uğraş verilmeli.

2- Turizm kültür varlıklarımızın restorasyonunun sağlanması, Meryemana Manastırının alt yapısının hazırlanarak Ülke ve Dünya Turizm listesine alınmasını sağlamak. Buraya şehirden bir teleferik hattı yapılmasının önünü açmak. Kalenin restore edilmesinin yanında bir seyir için hem şehre bakan hemde bağlara bakan iki cam balkon yapılmasını sağlamak. Öksürük kayası ile dikmene teleferikle seyir kuleleri yapmak. Şehir içindeki tarihi çeşmelerimizin onarımını yapıp bir peyzajla ilçe turizmine kazandırmak. Tarihi mahallerimizdeki konakların onarımını yapıp ilçemiz turizmine geç kalmadan kazandırılarak bu mahallerimizin içine birer hikâye yolu yapıp cazip hale getirmek gibi bazılarına uçuk gelen bu projeler hayat bulduğunda Şebinkarahisar’ın kendine geldiğini hep beraber göreceğiz diye düşünüyorum.

3-ilçemiz halkı vilayetliğini kaybettiği 88 yıldır bir yol hikâyesiyle vilayet olmayı eski ihtişamına ulaşmayı istiyor. Bıkmadan yorulmadan bölgenin geri kalmışlığının önünü kesmeye çalışıyor. Ülkemizi yönetenler yüz yıldır bir geri kalmışlık yumağı halindeki Kelkit havzasının kalkınmasının önündeki engelleri yıkmak istiyor.. Geri kalmış yörelerin derdi vilayet olmanın yanında sosyal devlet olmanın gereğinden yeteri kadar faydalanmayı istiyor. Geri kalmış Kelkit havzasının kazaları vilayetlerinin arka bahçesi olmaktan kurtulmayı istiyor. Yöre halkı 88 yıldır bir hak talep ediyor. Yüz yıldır unutulmayı hak etmediğini düşünerek insanca yaşamayı arzu ediyor. Yeter artık diyor.

Değerli okurlarım 88 yıldır bir yol hikâyesi başlığı ile araştırıp bulduğum (Şebinkarahisar. Kadircan Kaflı)-Şahısların tesiri ve Tarihi Hak, Osman Kaya-Gadre Uğramak Suretiyle kasaba olan Şehir, Şebinkarahisar Arif Üstündağ) -Vilayetlik isteriz Esat Sabri SİYAVUŞGİL başlıkları ile 1954-1955- 1957 yılları arasında Vilayetlik serüveninde yazılan yazıları sizlerle buluşturmak istedim..

19.02.2021

ÜNSAL ÇALIK / Yeni Şebinkrahisar"